Palma pugna contra lo fardello et se erge in arcum Magis deprimendum est tantum inalza lo fardello Ferta et odora pestosi dulci magne glande Que honore est de lo primo corso O giovine varca lesto intra la fronda et magna lo que pote Ello que mente tene ferma digna praemia se ritrova
Quae causa te movet ave de Saturnia Ab ponerti su lo tumulo de Aristomenes Ello disse quantum me habea distinto inter aves para mi robore Tantum Aristomenes inter los semideos Lassa riposae timidae columbae su lo tumulo deli timidi Nos aquilae damus signa benigna alli impavidi
Haec signa fidem constitunt Reverentia Honoris quam fovet Amor cultiva et Veritas parturit
Opibus deli stulti parasiti et meretrices dilectant Et por nulla iustos utilitate iuvant
Homo moritur ello que cum arco sidera mirat Sine videre securus fati quod iacet ante pedes
Nam si vos contra me An sit mihi adversus te fluctus portat Ipsa ego te fragilis sospite sola durat
Lo gallo canente eo significante futura Aurora se ne vene Manibus revocat novo diem de labor te spossa La campana quod vocat vigile lo animum inclinaverat Ad altiora provehit inter sacrum facta supra la turre est Hic leo sed cum li oculi aperti custo se dorme Se posto in fronte de portae delo tempio
